10.09.2011

şafak 127...

Geldim işte burdayım ben artık...
Sen yoksun, ve buraya geldiğimden beri yokluğun çok canımı yakıyor bebeğim...
Yanımda olsaydın keşke diyorum ama ne çare...
Evdeyken de yokluğun koyuyordu ama ne yalan söyleyeyim bu kadar çok koymuyordu...

Alışmışım gibi davranıyorum, her şey normalmiş gibi ama korkuyorum aslında ben...
burda olmak burda yaşamak beni korkutuyor.
misal bugün sizin ilçeye gittik sadece yarım saatlik yol
araba malum 22 plaka ya biri bi şey yaparsa
ya yolda mayın varsa
ya çatışma çıksa biz tam geçerken
ne bileyim her şey olabilir gibi sanki...

gülüyorum geçiyorum ama işin aslı öyle değil bebeğim...
ve ortalık her geçen gün biraz daha karışıyor burda...
ve saat nerdeyse 1 oldu ve sen beni bugün hiç aramadın hala bekliyorum!
ve inadım tuttu aramıyorum!!!




Hiç yorum yok: